إشιά دریکن در سال 1830 در تهران متولد شد و در سال 1907
در ??مان شهر درگذشت.
او از ساد
ات ??اریزی، یکwell-known در
می??ن اشرافیهای فارسی بود، اما از نژ
ات ??تمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و
او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به
نو??سندگی و شعر پرداخته است.
در سالهای اولیه حیات او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو شناخته
می??د.
او به شدت به مطالعه ادبی
ات ?? فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی از این نوع را دربر میگرفت. یکی از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب
می??ود و برای اولیڈیکسیونی در بین
نو??سندگان فارسی شناخته
می??ود.
بعد از آن،
او با انتشار «حجاب» در سال 1880، به یک وقفه عظیم در زندگی ادبی
ات ??ارسی رسیدی. این اثر یک ابروز
در ??ورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به
نو??سندگی تعدادی از مقالات
در ??جل
ات ??ختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در سالهای اخیر حیات او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند شناخته
می??د و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت.
او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک
نو??سنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی شناخته
می??ود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبی
ات ?? فلسفه دارد.
.jpg)
